08 november 2019

Van academie naar business

Toen ik na het inleveren van mijn proefschrift als subsidieadviseur bij Innovencio begon, uitten veel mensen in mijn omgeving hun verbazing over mijn onverwachte carrièreswitch. Van academie naar business, van experimenteel labwerk naar de hele dag achter een computer?
‘Vreemd’, zeiden ze. ‘Wil je dan niets doen met je PhD?’

Ik kijk hier (gelukkig) toch heel anders tegenaan. Ik ben dit werk juist gaan doen door de rijke wetenschappelijke nieuwsgierigheid die ik mijn leven lang al heb gehad. Door het verlangen me te begeven aan de rand van de beschikbare kennis en van wat er mogelijk is in de wereld. Of dat nou biologie of techniek is, dat doet er voor mij niet toe.

Technische innovatie of wetenschappelijke ontdekkingen

Tussen het werk van een wetenschapper en een consultant zijn gelijken te trekken en verschillen te zien. Wat overeenkomt, zijn de mensen met een passie om grenzen te verleggen. Of dat nou in een BV is, of bij een universiteit; dat is niet van belang. Ondernemers zijn net zulke wereldverbeteraars als wetenschappers. Technische innovatie staat voor mij gelijk aan wetenschappelijke ontdekkingen.

Wat verschilt, is mijn positie ten opzichte van deze mensen: ik doe het niet meer zelf, ik ondersteun. Ik denk met mensen mee. Door te duwen en te trekken aan een project krijgt het vorm. Ik probeer een ondernemer te helpen in het concretiseren van zijn ideeën en het verkrijgen van subsidie. Alhoewel ik niet meer werk met mijn eigen ideeën, is het proces niet anders dan wat we bij de Universiteit ‘wetenschapscommunicatie’ noemen: hoe pitch je je onderzoek in die 10 minuten durende presentatie, hoe vat je 100 experimenten samen op een poster tussen al die anderen, en hoe schrijf je een goed artikel of proposal waardoor je een beurs krijgt, en je de komende jaren je onderzoek kan bekostigen? En is de sturing die ik als adviseur geef niet ook grotendeels dezelfde als wat een professor geeft aan zijn studenten? Misschien is het dus toch niet heel anders dan wanneer ik in de wetenschap was gebleven.

Academie of business: waar ligt je motivatie?

‘Maar toch’, krijg ik dan als reactie. ‘In de commerciële wereld is het doel geld verdienen, dat is toch heel anders dan in de academische wereld?’

Is dat zo? Worden wetenschappers louter gedreven door een belangeloze motivatie om de grenzen van onze kennis te verleggen? Ik denk van niet. Net als winstgedreven ondernemers zijn wetenschappers op zoek naar kansen, naar een niche die nog niet verkend is, naar wat een ‘hot topic’ is. Vrij vertaald: welk stukje kennis ligt in mijn bereik en waar kan ik mee scoren? Wetenschappers worden misschien niet gedreven door het verlangen naar omzet, klantenportefeuilles of winstpercentages, maar zeker wel door impact factors, nuttige samenwerkingen en subsidiegelden.

En worden ondernemers enkel gedreven door geld? Dit is net zo goed een onwaarheid. Natuurlijk is het belangrijk, maar als ik met klanten om de tafel zit, is de begroting vaak een van de laatste dingen waar ze het over willen hebben. Eerst de innovatie!

Belang en impact

‘Nou, oké dan,’ geeft mijn oppositie mee, ‘maar de inhoud dan? Een studie en PhD in medische biologie en scheikunde, en nu ga je op pad met machinebouwers, IT’ers en afvalverwerkers?’. Ja, dat is zeker een goed punt. De moleculaire biologie heb ik achter me gelaten, om deze in te ruilen voor 3D-printers, softwareontwikkelingen en recycle processen. Al zie ik dit zelf niet als nadeel, eerlijk gezegd. De projecten waar ik tot nu aan heb mogen werken waren prikkelend en uitdagend. Je blijft geboeid door de enorme diversiteit, en de direct voelbare, vaak maatschappelijk relevante impact die een idee maakt. En het zal je verrassen in hoeveel technische innovaties mijn bèta-achtergrond en basale natuurwetenschappelijk kennis nog van pas komt.

Ik zou niet weten waarom ik me zou binden aan en limiteren tot één enkel onderwerp. Ik heb er zelfs groot plezier in om mijn huidige kennis uit te breiden, juist op gebieden waar ik nog niet zo veel van af weet. Iets nieuws leren doet niet af aan de liefde die ik heb voor de biomedische wetenschap. Die overstijgt mijn professionele carrière.

Of ik mijn critici met dit betoog tevreden stel? Ik weet het niet, maar voor mij doet het er niet toe. Mij gaat het om de kern, die gelijk is in beide werelden: de zoektocht naar belang en impact, en mee werken aan de wereld van morgen.

Celine Mulder

Consultant